Deze foto van kunstenaar Peter Klashorst uit Mei 2013 is mijn meest indringende portret van hem tot nu toe. Een portret waarbij alle grappen en grollen en clown shows overboord zijn gegooid en de rauwe waarheid en mijn intentie in een vluchtig moment is vastgelegd.
Het bijzondere van fotografie is dat de tijd net als bij een goede wijn of een mooie vrouw een toegevoegde waarde kan opleveren. Wat er toen was ziet er nu anders uit.
Dit portret van Peter is ook het meest passend bij het onderwerp in mijn boekje ‘Portraits of Ghosts’ met betrekking tot de vermoorde Cambodjanen die door middel van Peter zijn S-21 schilderijen weer tot leven waren geroepen.
Zijn lichaamstaal hier, de actie en de morsige uitstraling en vooral het ongeposeerde is hierbij doorslaggevend.
Peter Klashorst wandelt als een ‘ghost’ door zijn wereld van dromen en nachtmerries, gevoed door een onstuitbare drang om te creëren en daarbij draagt hij een deel van zijn wereld als een Atlas of als een boeddhistische bedelmonnik op zijn schouders in de wereld van kunst, verlangen, prostitutie, genocide en oorlog.
In de periode van 2010 tot 2022 hebben Peter Klashorst en ik duizenden foto’s gemaakt in Cambodja.
Voor tijdschriften, voor bij interviews in kranten en tijdschriften, boekomslagen en televisie programma’s.
Daarbij had ik heel vaak het gevoel dat ik Klashorst toch niet echt kon vangen zoals hij werkelijk is. Bevlogen, rebels, afstandelijk, warmhartig, cynisch maar ook loyaal als een verloren broer.
Daarom ging ik ook altijd maar door met het maken van absurde portretten en soms ‘the naked truth’ na een nachtje stappen in Phnom Penh.
Veelal geposeerde en geconstrueerde foto’s die ook weer gelijk van social media werden verwijderd omdat ze gewoon te leuk en te grappig waren, en te onthullend voor de puriteinse algoritme die onze gemeenschappelijke waarden dienen te bewaken voor menselijk vlees.
De waan van de dag is weg bij mij en met enige afstand kijk ik anders naar de foto’s en portretten en zie nu beter de momenten die toen er toen ook waren maar niet in het blad of in het verhaal opgenomen werden.
In het blad Klashorst ‘Portraits of Ghosts’ kon ik nu in 2023 met 28 pagina’s een uitpakken en zijn S21 expositie in de beruchte Tuol Sleng- Phnom Penh van 2011 weer tot leven brengen.
