‘Photographs and memories’ Rob Scholte 1988
Foto’s© Michael Klinkhamer Productions
Of ik de kunstenaar Rob Scholte die middag in november 1988 eerst wilde ophalen in Amsterdam bij zijn woning aan de Haarlemmerweg.
Om dan samen naar het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam te rijden.
De opdracht van de HP/de Tijd fotoredactie was om Rob Scholte (1958) te fotograferen tijdens zijn grote solo expositie ‘How to Star’ (schilderijen 1983-1988)
Vooraf was besproken met mij dat het om een coverfoto en artikel zou gaan en dat de cover foto speciaal voor het bewuste schilderij van Rob Scholte, Cover, 1986 moest worden gemaakt.
Een werk op acryl en goudverf op doek, 171,5 x 129,5 cm, collectie SCHUNCK, gemeente Heerlen, langdurige bruikleen Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, reproductie foto: Tim Koster, RCE, ©
In die tijd had ik nauwelijks idee wie Rob Scholte was, behalve een lange, vriendelijke, magere slungelachtige kunstenaar van 30 jaar oud die vanuit zijn rommelige woning druk rokend en vol goede moed in mijn auto stapte.
We reden vervolgens heel plezierig samen in mijn kleine BMW 315 coupe, druk kletsend, over van alles, behalve kunst, richting Rotterdam. Ik schrijf over de rit in die BMW auto omdat later in 1994 op die bewuste aanslag Scholte juist in een BMW werd opgeblazen.
In 1988 was Rob nog helemaal heel en lachte het leven en het internationale kunstenaars succes hem tegemoet.
Eenmaal aangekomen in Rotterdam ontvouwde zijn expositie zich. Het was een zeer indrukwekkende show met grote XXL doeken, spectaculair hangend in de grote strakke en egaal uitgelichte ruimte van het Boijmans van Beuningen museum.
Met enorme energie, aanstekelijk enthousiasme en voelbare trots marcheerde Rob over de vloer en het was mijn taak om hem te fixeren voor die bewuste foto voor het HP Cover kunstwerk. Hij poseerde makkelijk en had zie ik nu in de foto’s terug een voor hem succesvolle pose te pakken maar er straalt ook nog een hoop onzekerheid vanaf. Met een half gebalde vuist of zijn armen allá Jan Cremer krachtig in zijn zij gepland. Ik weet nog dat ik hem weinig tot niet regisseerde en nu zie ik ook dat het lage standpunt van de zwart wit foto’s goed en gezaghebbend werken.
Met mijn toen doeltreffende studioflits uitlichting en een Hasselblad camera ging ik te werk en ik positioneerde hem precies voor het schilderij waarbij een heilige ‘halo’ van het schilderij zijn hoofd zou omvatten. Leuk, controversieel en brutaal.
Na afloop van de “covershoot” fotografeerde ik hem reportage stijl in zwart-wit en schoot een half rolletje 35mm film met mijn Nikon.
Een serie foto’s die als bijzaak toen waren bedoeld, maar met alles wat er daarna is gebeurd een dramatisch en op mij nu nog emotioneel effect hebben.
Juist deze serie foto’s van Rob Scholte zijn na zijn vreselijke aanslag/ongeluk mij altijd bijgebleven en ook nu ik ze weer voor het eerst gescanned in december 2024.
Photographs and Memories & The power of photography.
36 jaar later werken de foto’s sterk een testament van die tijd, eind jaren 80.
De brute aanslag is uiteindelijk nooit opgelost.